Keek op de week

15 aug 2025

Verdraagzaamheid, of tolerantie…… betekent de bereidheid om afwijkende meningen, gedragingen, of overtuigingen van anderen te accepteren, zonder deze te bestrijden of te veroordelen. Het houdt in dat men andere mensen respecteert, ook als men het er niet mee eens is.

In een wereld vol aanzienlijke verschillen in overtuigingen zoals politieke voorkeur of religie is het een uitdaging om verdraagzaam te zijn omdat het regelmatig indruist tegen de normen en waarden van een volk maar ook van een persoon.

Deze week zag ik een interview met Herman van Veen en de volgende woorden bleven bij mij hangen;

“Geen enkel onrecht, rechtvaardigt nieuw onrecht”

Voor mij geven deze woorden de situatie in de Gaza strook heel treffend weer.

We zien het gebeuren de onverdraagzaamheid ver weg maar ook dichtbij. Dat het je raakt is niet meer dan menselijk want het zit op je kern, je kern van mogen zijn ongeacht wie je bent. Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe het zou zijn om te leven daar waar verdraagzaamheid niet meer leeft maar alleen nog maar onrechtvaardigheid. Het is niet mogelijk om je dit echt goed voor te kunnen stellen in ons veilige Nederland.

Die veiligheid moet wel iets genuanceerd geworden. Hier mag iedereen bijna alles zeggen en vinden en viert de onverdraagzaamheid geregeld hoogtij. Afwijkende meningen, gedragingen en overtuigingen van de ander worden gebruikt om de verschillen te benadrukken en uit te vergroten. Onze eigen maatstaf is leidend en dat levert conflicten op. Leven en laten leven en geven en nemen zijn uitspraken die aansluiten bij verdraagzaamheid maar zoals gezegd wordt dat een probleem als iedereen leeft naar zijn eigen maatstaf.

Een samenleving waarin iedereen leeft voor zichzelf is geen samenleving meer maar een land vol individuen!

Het Sociaal Planbureau deed onderzoek of de politiek er is voor iedereen en de conclusie is dat het SCP pleit voor een empathische en veerkrachtige overheid. Deze kan bijdragen aan een meer ervaren representatie en meer vertrouwen in politiek en instituties. Kenmerkend voor een empathische overheid is dat burgers, in al hun verscheidenheid, zich voldoende gerepresenteerd voelen. Meerstemmigheid hoort het uitgangspunt te zijn van beleid in een samenleving die steeds diverser wordt. Een empathische overheid probeert rekening te houden met de verschillende behoeftes en mogelijkheden van burgers en wat zij nastreven” (Bron, Publicatie, is de politiek er voor iedereen? Den Haag, januari 2024).

Goed om bij stil te staan in deze tijd van verkiezingscampagnes. Weet u al waar u op gaat stemmen?