Keek op de week01 dec 2023Een zwaar gemoed en een sprankje hoopIk heb op haar verzoek deze Keek van Regina Roggeveen van haar overgenomen. Regina zal nog wel aan de beurt komen. Vorige week woensdagavond namen Maria van Sorgen en ik deel aan de uitslagenavond van GroenLinks PvdA in Amsterdam. Terwijl wij in de miezerregen in de wachtrij stonden om door de toegangscontrole te gaan, werd het negen uur en kwam de eerste exitpoll binnen; de miezerregen werd ineens een ijzige regen. Ondanks dat Verenigd Links een goed resultaat had geboekt, sloeg de kou ons om het hart door de exorbitante winst van de PVV. Meerdere aanwezigen waren in tranen, en velen hadden een zwaar gemoed. Ook binnen was de overheersende sfeer erg dubbel. Kort daarna gaf Jesse Klaver een eerste reactie op de uitslagen waarbij hij getuigde van zijn eerste schrik, maar ook gewag maakte van de taak die nu voor ons ligt: er staan voor hen die het niet vanzelf komt aanwaaien. Toen even later Frans Timmermans ons toesprak, was dat in de trant van: we hadden op meer gehoopt, maar toch goed gedaan, en hij feliciteerde Wilders met zijn democratisch behaalde resultaat. Maar hij gaf ook aan dat wij daarmee de taak hebben om dezelfde democratie op het juiste spoor te houden. In zijn woorden: “We zijn nog niet klaar, onze campagne begint nu pas!” Ik ben trots op wat GroenLinks en PvdA in slechts luttele maanden bereikt hebben: zonder strubbelingen Verenigd Links laten ontstaan, een alom gerespecteerde lijsttrekker benoemen, een dijk van een verkiezingsprogramma ontwikkelen en een lijst sterke en kritische kandidaten. Dank aan allen die daaraan zo opbouwend deelnamen. Maar ook dank aan de tweeëntwintig vrijwilligers, waarbij drie van buiten Voorne aan Zee, die weer en wind trotseerden om onze campagne gestalte te geven. Mij zal ook het beeld bijblijven van onze aftredende fractievoorzitter Attje Kuiken die tot de laatste dag nog zwevende kiezers probeerde het licht te laten zien. Ik bracht mijn stem uit op een sterke vrouw die ik als een echte socialiste beschouw: Lisa Westerveld. Over de samenwerking GroenLinks PvdA wil ik nog iets zeggen. Na de samenwerking van onze partijen in een fractie in Voorne aan Zee, zijn wij ook in de Tweede Kamer diezelfde weg ingeslagen, en ik ben daar heel gelukkig mee. Maar tegelijk hoor je signalen vanuit zowel GroenLinks, maar nog meer vanuit de PvdA waar sommige verstokte sociaaldemocraten moeite hebben met deze samenwerking, en nog meer van het perspectief dat dit tot een volledige fusie zou leiden. Een verstokte sociaaldemocraat is echter tevens vaak ook een zeer gewaardeerde PvdA’er, en die moeten wij wel binnenboord houden. Ook deze leden moeten de tijd krijgen om te wennen aan het idee dat de overeenkomsten zo groot zijn dat we sterker worden als we de krachten bundelen in een partij. Een partij waarin de marginale meningsverschillen openlijk besproken kunnen worden en toch allemaal hun plek kunnen vinden. Rechts en het conservatieve deel van onze samenleving is de lachende derde als wij gescheiden blijven voortbestaan. Ik heb een droom: laat VVD, CDA zich verder versplinteren tot PVV’s, NSC’s, BBB’s, BVNL’s, JA21, FvD’s en wat dies meer zij; en laat tegelijk Verenigd Links een beleid voeren dat aantrekkelijk is voor de multiculturele gemeenschap van BIJ1 en DENK, voor de diervriendelijke samenleving van PvdD en groene boeren, voor de internationalisten van VOLT, en de senioren van 50+. Ik hoop dat daarbij ook SP over haar schaduw wil heenstappen, met ons als politieke vrienden zoeken naar overeenkomsten, en het ‘bashen’ uitsluitend richten naar onze politieke tegenstanders ter rechterzijde. Als wij dat consequent en doorlopend doen, dan zal Nederland dat op enige termijn gaan herkennen en waarderen. Een paar beschouwingen mijnerzijds over de verkiezingsuitslag:
Ik had ook nog willen stilstaan bij de recentere strijd in Israël/Gaza, en de al langer, te lang lopende strijd tussen Oekraïne en de agressor Rusland. Ik heb echter al naam gemaakt met lang van stof te zijn, dus laat ik het voor nu maar even hierbij. | ||